Er is een heel klein, bijna geheimgehouden dorpje met een geneeskrachtige bron dat dankzij de Olympische Spelen van Albertville in 1992 aan het allergrootste skigebied ter wereld is gekoppeld. Door de ligging is het stukken goedkoper dan Courchevel, Les Menuires en Val Thorens. Dat het water dat uit de berg sijpelt bij Brides-Les-Bains een geneeskrachtige werking heeft is ook nog eens mooi meegenomen: al sinds de Romeinen komen mensen hier voor deze bron.

“En als ze me nou vergeten zijn?” Ik staar naar het sterretjesplafond, luister naar esoterische muziek en krijg een beetje jeuk op mijn hoofd door een zweetdruppel. Krabben is er niet bij. Ik ben bij de spa van Brides-Les-Bains en lig strak ingepakt. Bij een wrap treatment word je eerst ingesmeerd in een warme lotion (keuze uit kokos, zeewier of katoen) waarna je in een dunne en een dikke plastic laag wordt gewikkeld. Je ligt dan nog twintig minuten te relaxen op een waterbed. Lekker is het, maar van claustrofobie moet je geen last hebben. Met bijna veertig jaar op de teller heb ik, in ieder geval vanavond, weer een babyhuidje.

De Romeinen ontdekten deze plek, en vooral de krachten van het thermale water, met een hoog natrium-, calcium- en zwavelgehalte. Aartsbisschoppen uit de 16e eeuw dronken regelmatig een flesje, een aardbeving draaide even de kraan dicht, maar een grote storm in het begin van de 19e eeuw heropende de warmwaterbron. En met die storm begon het gezondheidstoerisme op gang te komen. In 1824 verschenen de eerste hotels en in 1845 werd het eerste thermale complex met 28 bad- en doucheruimtes in gebruik genomen. “Het water bleek goed voor de lever, reuma, obesitas en dankzij bezoekjes van de internationale adel werd het modieus om hier naartoe te gaan”, vertelt Matthieu Courteaud van de lokale VVV. “In de zomer loopt het hier vol met Franse ‘patiënten’. “Dankzij het sociale systeem mogen zieke Fransen hier drie weken blijven. Elke dag behandelingen, gezond eten en afvallen. Mensen betalen zelf alleen de accommodatie, de verzekering de behandelingen.” De gasten drinken dan een half uur voor elke maaltijd het water bij de bron. “Het water remt de eetlust en dus eten mensen lichter, gezonder en vallen ze af.” Of ik een glaasje mag proeven van dat wonderwater? “Helaas, dat kan alleen in de zomer.” En eigenlijk ben ik daar wel blij mee, want over een uur gaan we naar een authentiek Frans restaurant. En ik heb na een dag skiën en drie uur in de spa juist wel zin in een machtig maal. Eenmaal in het restaurant bekijk ik verlekkerd de menukaart. Vlees eten doe ik al twee jaar niet meer, maar godzijdank zijn we in het land van de duizend kazen. De Tartiflette, een traditioneel Haute Savoie gerecht, is ook zonder spekjes te krijgen, er is Raclette en Fondue, maar we kiezen voor een Boîte Chaude. De verwarmde ronde Vacherin kaas in houten verpakking staat midden op het bord en we dopen de gekookte aardappelen er smakelijk in. Heerlijk!

Al hun hele leven keken de dorpelingen van Brides-Les-Bains tegen besneeuwde bergtoppen aan, maar er snel bij in de buurt komen was geen optie. De Olympische Spelen van 1992 in Albertville zouden de toekomst van Brides-Les-Bains echter volledig veranderen. Een lange gondellift (de Olympe) verbindt het schuchtere dorpje sindsdien met het allergrootste aaneengeschakelde skigebied ter wereld: Les 3 Vallées. In het dorpje sliepen skiërs, schaatsers, skischansspringers. De lift bleef hangen en vanuit Brides ben je nu in 25 minuten in het skigebied van Méribel en vanaf daar kun je doorskiën naar Courchevel, Les Menuires en Val Thorens. En dus stappen we elke ochtend in de witte ‘bubbles’ naar de bergen. Aan het einde staat gids Bernard Touchant ons op te wachten. Veel Franser dan deze man wordt het niet. ESF (Ecole de Ski Français) roodwitblauw pak aan, helm- en mutsloos (“dan hoor ik niks”), mooi ouderwets zwierende skistijl en vol met verhalen. Bernard geeft hier al les sinds 1982 en kent elke steen, boom en sneeuwvlok van de 600 kilometer piste (en ook wat mooie lijntjes er vlak naast). Het heeft vannacht 20 centimeter gesneeuwd – de eerste sneeuwval sinds kerst – dus de stemming zit er overal goed in. “Dankzij de ligging van Méribel kunnen we in de ochtend aan deze kant in de zon skiën en in de middag aan die kant. On y va?”

Het eindpunt is restaurant Les Pierres Plates voor een late lunch op de top van de Saulire op 2740 meter hoogte. We bestellen La Gratinée à L’Oignon vooraf en La Quenelle à la Truit Rosé als hoofdgerecht. De uiensoep is precies wat ik hoopte dat het zou zijn, overdadig vol met ui, kaas en krokante broodstukjes. De Quenelle, een soort zacht hartig taartje gemaakt van bloem, melk en forel is een Franse verrassing die ik nog nooit eerder proefde, maar ga opzoeken voor thuis. Met de honger enigszins gestild, uitzicht op de vallei van Méribel en een glas vin rouge in de hand begint Bernard te vertellen. Over zijn Méribel met maar 1000 stemgerechtigden, waarvan er 250 in één familie, over de charme van de verplichte bouwstijl met hout en steen en over helden van weleer: ‘De Stier’ en ‘De Locomotief’. Twee zeer sterke skiërs die elk de eer van de Courchevel- of de Méribelvallei verdedigden tijdens een bijzondere race, eentje die lang niet altijd plaats kan vinden. “Sinds de jaren vijftig racen skiërs bij de Derby de la Saulire vanaf hier naar jouw Brides op 600 meter. Dat is dus 2100 hoogtemeters en een kilometers lange afdaling. Iedereen keek er naar uit als er weer genoeg sneeuw was gevallen om helemaal naar Brides te skiën.” Na de lunch schudden we Bernard de hand en beginnen aan onze eigen Derby de la Saulire. Maar niet voordat we even een afzakkertje drinken bij La Folie Douce, waar de platte après-ski muziek plaats heeft gemaakt voor een prachtige dans- en zangshow. We genieten van de performance met de bergen op de achtergrond. Als het dan echt tijd is om te gaan, komen we tot op éénderde van de lange afdaling naar Brides-Les-Bains. De sneeuw is dan op. Sowieso gaan de pistes maar tot tweederde van de route en dat betekent dat De Stier en De Locomotief het laatste stuk zelf moesten zoeken door het bos. Vanuit de lift is goed te zien dat dit een slijtageslag moet zijn geweest. Maar goed dat er een beetje een fatsoenlijke spa in het finishdorp zit. 

Brides-les-bains is onderdeel van Les 3 Vallées en ligt met de Olympe-gondel gekoppeld aan Courchevel
www.brides-les-bains.com

Het dorpje heeft verschillende arrangementen van een ‘sneeuwschoen & spa’-arrangement tot een ‘skiles & gezond eten’-arrangement. Email het toerismebureau voor de arrangementen van 2020/2021: [email protected]

Brussel – Brides-Les-Bains = 930 km
Utrecht – Brides-Les-Bains = 1075 km

Vliegen op Genève of Lyon
Transfer: met een luxe-privéchauffeur vervoerd worden vanuit Lyon of Genève airport kan met Leocleme. www.leocleme-prestige.com