In Zuid-Tirol is het de hele winter mooi, maar één dag in het jaar is het er extra speciaal. Dan schijnt de zon van vroeg tot laat, glimlachen de inwoners hun tanden bloot en vloeit de wijn rijkelijk. Eén zondag in maart in Alta Badia is genoeg om er elk jaar terug te willen keren.

Je zou het kunnen zien als een tikkeltje decadent, ontbijten met oesters op tweeduizend meter hoogte. Maar dat is het echt niet, verzekeren Deborah en Oscar. Het is traditie. Op deze zonnige zondag in maart hoort het er nu eenmaal bij. Een lang seizoen bijna achter de rug. De dagen worden weer langer, het weer zachter. Schijnt de zon in de middag dan hoef je geen jas meer aan, soms zelf niet eens een trui. De winter schrijdt langzaam richting uitgang maar verlaat het podium in stijl. De hemel staalblauw, de bergtoppen wit, de mensen vrolijk en de sneeuw op de daken van Corvara – een paar honderd meter onder ons – bijna gesmolten. Omringd door een aantal vrienden maken Deborah – Debby – en Oscar zich op voor de laatste week van het seizoen. Met het hoogtepunt van het hele jaar later vandaag; livemuziek in de Las Vegas Lodge. Een berghut midden in het skigebied waar iedereen bij elkaar zal komen: skileraren, gidsen, horecapersoneel, skiënde bezoekers. “Elk jaar speelt er een band uit Bologna”, vertelt Debby. “Een disco-coverband. En elk jaar gaat iedereen compleet uit z’n dak. Iedereen danst en zingt mee. Elk jaar kan het ook maar zo het laatste jaar zijn dat de band er is. Tenminste, dat zeggen ze. Vandaag zijn ze er toch al weer voor de achtste of negende keer op rij.”

Ander argument voor de oesters, mocht dat nodig zijn: elke berghut in Alta Badia heeft zijn eigen specialiteit. Oscar: “Col Alt staat bekend om z’n oesters. Venetië is immers maar 2,5 uur rijden. Moritzino staat om diezelfde reden hoog aangeschreven om hun vis. Bij Santa Croca vind je de beste kaiserschmarren, Bamby is ook een boerderij en zet vlees uit eigen stal op tafel. En naar Scotoni ga je voor de beste grillmaaltijd in de wijde omgeving.”

De grill bij Scotoni stond gister al op het programma. En waren het niet de dungesneden plakjes pancetta vooraf, de stukken ricotta en Puzzone di Moena (kaas uit de regio), of de lucanica (verse worst) of speck (gerookte rauwe ham) waar Scotoni z’n faam aan te danken heeft, dan was het wel de knusse berghut zelf die bezoekers niet zal teleurstellen. Binnen is het rokerig en knappert het vuur, buiten wisselt een bandje wat live-nummers af met Kris Kristofferson en Waylon Jennings uit de speakers. Er wordt prosecco geschonken en de puntige, rotsige kalkstenen bergtoppen zetten de berghut in een vervaarlijk winterdecor.

Om bij Scotoni te komen dient eerst een magnifieke skiroute te worden afgelegd: de Lagazuoi. Debby: “niet zo bekend als de Sella Ronda (zie kader), maar minstens zo mooi. En vaak een stuk rustiger.” Dus spoedden we ons op ski’s vanuit Corvara richting Armentarola en San Cassiano en sprongen we daar in een taxi naar het dalstation van de gondellift op de Falzaregopas. Eenmaal boven zagen we bergtoppen waar we ook keken, en lag er een afdaling van ruim zeven kilometer te wachten, waardoor we uiteindelijk – inclusief tussenstop in Scotoni – 1130 meter lager weer zouden uitkomen. Onderweg zagen we ook nog bevroren watervallen vastgeplakt tegen de beige rotswanden en eenmaal beneden in Sass Dlacia stonden er twee paarden te wachten om ons en tientallen andere skiërs weer terug te slepen naar Armentarola, waarvandaan je zo weer naar Corvara skiet. Hoe die paarden dat doen? Achter de slee die ze voorttrekken, hangen drie lange touwen met knopen erin. Elke skiër pakt een knoop, houdt zich goed vast en laat zich zo voortslepen over een vlak stuk sneeuw. Het is een van de oudste skiliften van Europa.

Maar nu zitten we in de stoeltjeslift naar de eerste stop van de dag: Rifugio Moritzino. Waar we om tien uur ’s ochtends moeten kiezen tussen koffie of een glas wijn.

Het wordt wijn, en voor u denkt dat half elf in de ochtend ietwat vroeg is voor een eerste glaasje: we hebben een goede reden. Vandaag is niet voor niets het hoogtepunt van het jaar. De jaarlijkse Wine Skisafari vindt plaats. Het beste van twee werelden in één dag. In zes berghutten (Moritzino, Las Vegas, Bioch, I Tablà, Piz Arlara en Col Alt) staat een volledige wijnproeverij klaar, met alleen maar lokale wijnen. Zo proef je het lekkerste wat Zuid-Tirol te bieden heeft terwijl je je op ski’s door een van de mooiste berglandschappen van Europa verplaatst. En dat allemaal in de volle zon – al schijnt dat geen garantie te zijn. Voor € 30 krijg je een polsbandje waarmee je een dag lang alle wijnen kunt proeven die er staan. En zo giet ik voor de lunch al een slok frisse Lagrein m’n keel in. Gemaakt van een blauwe druif die niet heel veel verderop tegen de steile bergwanden van Bolzano groeit. Ik wissel het af met een Grüner Veltliner, bekijk de bordjes van alle deelnemende wijnen en wijnhuizen en sta handenwrijvend te wachten op een volgend glas. En niet vanwege
de kou.

Rifugio Moritzino wordt I Tablà (het skiën tijdens deze safari neemt niet zo heel veel tijd in beslag, meestal zitten er slechts 1 of 2 liften tussen de verschillende hutten), de Lagrein wordt Gewürztraminer en de Gewürztraminer wordt Vernatsch. Ondertussen speelt een Tiroler hoempapa-kwartet een vrolijk riedeltje op het terras. Zij drinken grote pullen bier. Door naar de lunch, in Rifugio Pralongià. Met opnieuw oogverblindend uitzicht op de Dolomieten. We stippelen de route uit naar de laatste twee hutten; Piz Arlara en Bioch. En ploffen niet veel later neer in een van de ligstoelen op het terras.

Eind van de middag wordt duidelijk waarom iedereen de hele winter uitkijkt naar het moment dat zo komen gaat. Terwijl we de lift uit zwieren, horen we de klanken van de Bee Gees, Donna Summer, Rod Stewart en Dianna Ross al het dal over waaien. De Las Vegas Lodge ligt majestueus in het midden van het skigebied. Op een punt waar meerdere liften samenkomen, met uitzicht over talloze pistes, zowel dichtbij als ver weg. En altijd die zandkleurige, rotsige bergtoppen op de achtergrond. Ze veranderen van kleur door de dag heen. Van dreigend donker voordat de zon op is tot zacht en uitnodigend als de dag vordert. Hoe later het wordt, hoe dieper de kleur weer. Geel, oranje, rood, paars; alles komt voorbij.

Rondom de berghut staan honderden mensen. Een groep skileraren, een skiënd stel met twee teckels in hun rugzakken, en ook Debby en Oscar. Dansend voor het podium, met allebei een uitgestoken vinger in de lucht. En weer naar beneden. En weer in de lucht.

De band uit Bologna heeft er werk van gemaakt. Joe Dibrutto, heten ze, en leadzanger Alex Piemontese steelt met z’n opengeknoopte hemd en uitlopende broekspijpen de show. In een set die niet lijkt op te houden worden alle klassiekers uit het genre gespeeld, met af en toe een paar Italiaanse meezingers er tussendoor. De muziek houdt pas op als de zon weer achter de bergen is verdwenen.

En dan wacht er nog één uitdaging. We moeten nog beneden zien te komen. Over lege pistes en langs goud oplichtende bergtoppen. Morgen is het maandag. Dan blikt iedereen terug op een perfecte dag op de piste. En alvast vooruit naar de editie van volgend jaar. Als Joe Dibrutto daar ook maar weer bij is.

Alta Badia is onderdeel van het skigebied Dolomiti Superski: een gecombineerd skigebied waarmee je met één skipas toegang hebt tot 1200 kilometer aan pistes en 450 skiliften. Die liften zijn te bereiken vanuit 45 verschillende bergdorpen. Het maakt het gebied het grootste skigebied ter wereld. Andere bekende wintersportplaatsen die onderdeel van het gebied zijn: Cortina d’Ampezzo en Val Gardena. Over het algemeen is het gebied tussen november en april sneeuwzeker, maar mocht het met de natuurlijke sneeuwval tegenvallen, dan staan er sneeuwkanonnen klaar om de pistes in prima staat te krijgen.

De bekendste troef van winters Zuid-Tirol is de Sella Ronda. Het is een skiroute rondom het Sella massief, waarbij je op één dag zo’n 40 kilometer skiënd kunt afleggen, zonder ook maar één keer een piste twee keer te zien. Lees hier meer over op p. 128.

www.dolomitisuperski.com

In het centrum van het dorpje La Villa zit het kantoor van Alta Badia toerisme.

Adres: Strada Colz 75, 39036 La Villa
BZ. Bellen kan naar +39 0471 84 70 37.

Wil je Alta Badia op social media bekijken?

Volg dan op Instagram de account @alta_badia_official of zoek op de hashtag #altabadia.