Naar Grossarl in Oostenrijk gaan de kinderen gewoon mee op wintersport, hoe klein ook. Dankzij kinderopvang, skilessen en het fijne aanbod van familiehotels die van alle gemakken zijn voorzien, kunnen papa en mama gewoon heerlijk skiën en zelfs op toerski- of sneeuwschoenavontuur. Zo heeft aan het einde van de dag iedereen een lachend gezicht en rode wangen.

“Heimat. Es braucht jeder Mensch auf Erden, einen Platz zum glücklich werden.” Deze spreuk staat te lezen op een grote witte steen in de gezellige Stube waar we zijn beland na een toerskitocht. Ik word zelf nu overal gelukkig van, want het was een barre tocht en ik ben blij dat we zitten. Vandaag mocht ik met ‘de mannen’ mee de berg op voor een toerski-avontuur. Deze mannen kende ik vooraf nog niet, maar in Grossarl kan iedereen via ‘Berg Gesund’ aansluiten bij een toerskitocht of sneeuwschoenwandeling (zie kader pagina 49). Bij het naar boven lopen, hadden we bijna geen zicht en op de top stond veel wind. Gelukkig lag er nog wel mooie poedersneeuw op de afdaling. Wat een contrast met gisteren. Toen skiede ik nog voornamelijk blauwe pistes in de stralende zon met mijn zoontje van vier. Morgen ga ik weer terug het familieleven in, maar eerst nog even een Schnapps met mijn nieuwe Oostenrijkse vrienden. “Ein Prosit!”

Grossarl is bijzonder familievriendelijk. Dat merken we meteen als we bij ons hotel aankomen. Onze jongste zoon Finne is bijna twee jaar en kan nog niet skiën. Hij verblijft de hele dag op de opvang. Oudste zoon Raf is bijna vijf gaat al naar skiles. De eerste drie dagen skiet hij op de kinderweide naast het hotel, op dag vier mag hij naar boven. Een trots moment! En daar gaat ie. In een lint van zes kinderen die lerares Eline volgen. Ze begonnen bovenaan de gele gondel en skiën de blauwe 1 naar beneden tot het middenstation. Verder omlaag is nog te moeilijk voor hem. Zonder stokken, lekker achterover leunend in zijn schoenen doet hij keurig de handbewegingen van Eline na. Aan het einde van de week krijgt hij ook een medaille bij de ceremoniële prijsuitreiking en is trots als een pauw. “Je hoeft nu dus nooit meer op de kinderweide”, vertel ik hem bij de lunch. Raf steekt juichend zijn handen in de lucht, staat op en wil meteen gaan skiën. Voor het eerst skiën we samen de mooie glooiende blauwe pistes van het gebied over.

En dan is het oud en nieuw, mijn eerste in de bergen. De hoteleigenaren hebben een speciaal menu opgesteld en om twaalf uur wordt er met trots buiten een houten vat bier op tafel gezet. De tap wordt er in geslagen en zo proosten we het nieuwe jaar in. De volgende dag is in het centrum van het dorp de skishow, waar de ‘rode pakken’ prachtige formaties skiën met fakkels in hun handen. De skischoolhouder houdt een lang verhaal over vriendschap en gastvrijheid, terwijl tientallen nationaliteiten met een glas bier of Glühwein in hun hand staan te luisteren. De show sluit af met vuurkanonnen én, traditioneel, een drietal Alpenhoorns. De Grossarltalers houden van Gemütlichkeit en doen er alles aan om er voor te zorgen dat je nog eens weer komt. En het charmeoffensief werkt. Grossarl is onze nieuwe winterheimat waar we hopelijk nog vaak terugkomen.

 Grossarltal-Dorfgastein heeft 73 km piste en 17 moderne liften.
Het gebied is onderdeel van ‘ski amadé’, met 760 km piste het grootste aaneengesloten skigebied van Oostenrijk.
Mijn zoontje kreeg les bij de skischool Toni Gruber. Dit werd via Hotel Moar Gut georganiseerd en beviel erg goed. De school heeft veel skileraren die Nederlands spreken en aan het einde van de week is er de bekende skirace voor alle kinderen. www.toni-gruber.at
Meer info: www.grossarltal.info

Auto Brussel – Grossarl: 950 km
Auto Amsterdam – Grossarl: 1000 km

De dichtstbijzijnde luchthaven is Salzburg op 70 km, vanwaar je een shuttle van een uur naar het skigebied kunt nemen. www.grossarltal.info/en/service/info/airport-transfer.html

Met de trein ga je tot aan station Pongau vanaf waar een taxi 20 minuten rijden is.