Maarten Meiners is 29 jaar en groeide op in Nederland. Midden in het vlakste land van Europa, dus woont hij in Innsbruck en is het grootste gedeelte van het jaar omringd door de bergen, pistes en gletsjers van de Oostenrijkse Alpen. Daar kan hij optimaal trainen voor de reuzenslalom, zijn specialisme. In Peking 2022 hoopt hij de eerste Nederlandse man (de Nederlandse Adriana Jelinkova heeft zich al geplaatst) te worden die op de Olympische Winterspelen op deze discipline uitkomt. “Het is een enorme uitdaging, maar het is haalbaar.”

We spreken af in Amsterdam, tegenover het Olympisch Stadion. We kunnen de toren zien waar in 1928 voor het eerst de Olympische vlam brandde. De droom van Maarten is om, bijna honderd jaar later, de diezelfde vlam in Peking te zien branden. Maar daar zijn we nu nog heel erg ver van vandaan. Letterlijk en figuurlijk. Het is zomer, het regent, de bergen zijn duizend kilometer ver weg en de trainingen worden afgewerkt in een vlakke gym in plaats van op een steile helling. Het leven van een topsporter vindt grotendeels plaats in de schaduw van de roem. Zeker als skiër van een klein en vlak land. Maarten is een energieke, vrolijke, spontane en blijkbaar geïnteresseerde jongen die meteen allerlei vragen stelt, terwijl we hier toch echt zijn om over hem te praten. Want hij heeft een interessant verhaal. Zoveel Nederlanders zijn er niet die meedoen aan de wereldbekerwedstrijden op de reuzenslalom, sterker nog, hij is de enige man. Gelukkig vertelt hij makkelijk en graag over zijn passie en dromen. Én over hoe hij, als waarschijnlijk enige deelnemer aan het wereldbekercircuit die heeft leren skiën op een borstelbaan, tegen de wereldtop mag strijden.

Zoals zoveel gepassioneerde skiërs ging ook Maarten al vroeg mee naar de bergen met zijn ouders. Vanaf zijn vijfde al, maar wat hem wellicht onderscheidde van het gros van de kinderen in die herkenbare skiklasjes vol laaglanders is dat hij in Nederland begon met regelmatig skiën op een borstelbaan. “Dat is in vergelijking met mijn concurrenten wel bijzonder. Oostenrijkers kunnen zich dat helemaal niet voorstellen. Ik ging wekelijks op skiles bij de Wolfskamer in Huizen en kwam uiteindelijk op mijn tiende in aanraking met een wedstrijdteam waar ik begon met slalomskiën, meeging op trainingskampen en mee kon doen aan wedstrijden. Ik was helemaal niet direct een talent. Wel handig op de ski’s, maar zeker niet de snelste of beste. Ik vond het gewoon erg leuk. En ik was wel meteen erg gedreven om beter te worden. Een oude leraar vertelde me ooit dat ik vaak op de baan stond als het wedstrijdteam bezig was en dat ik als kind dan de oefeningen van het team nadeed.”

Maarten heeft als ultiem doel het meedoen aan de Olympische Winterspelen. Een extreem pittige uitdaging. Hij moet daarvoor van het NOC/NSF (het Nederlandse Olympische comité) “een realistische kans op een medaille hebben”. In de praktijk betekent dat hij minimaal een keer in de top acht, twee keer in de top zestien moet eindigen of in de top dertig van de wereldranglijst moet staan. Hij staat ten tijde van dit interview net in de mondiale top 50 en hij heeft nog 5 wereldbekerwedstrijden om dit te realiseren voor Peking 2022. “Het komt stap voor stap dichterbij. Het is een haalbaar doel, maar absoluut niet makkelijk. Afgelopen seizoen was mijn beste seizoen ooit en heb ik als eerste Nederlander ooit op de reuzenslalom punten gehaald bij Wereldbekerwedstrijden. Ik denk dat skiërs rond hun 30ste op hun top zijn dus ik zit in mijn piekjaren. Ik merk vooral dat ik nog constant progressie boek.” In de komende wedstrijden in Sölden, Val D’Isere, Adelboden en twee keer in Alta Badia zal hij zijn kansen moeten grijpen en harder gaan dan ooit tevoren. Niets is onmogelijk in de sport. Realistisch: “Ik moet heel erg hard aan de bak!”

MAARTEN MEINERS (29 JAAR)

• Team: Global Racing
• Trainer: Paul Epstein
• Geboren in Amersfoort
• Getogen in Naarden
• Woonachtig in Innsbruck
• Meervoudig Nederlands Kampioen

BESTE RESULTATENOP DE INTERNATIONALE TOUR

1: 26e plaats FIS World Cup reuzenslalom
Santa Caterina (eerste World Cup punten voor NL)
2: 4e plaats FIS European Cup reuzenslalom
Berchtesgaden
3: 20e plaats FIS World Championships combinatie

PARTNERS & PASSIES

Maarten skiet op de reuzenslalom, voor zijn bouw, gewicht en lengte de beste discipline en wordt gesponsord door ERU Prestige (bekend van de gele kaashelm), Active Professionals, Rossignol, Ziener, POC, Komperdell en Audi. Zeloo sportmanagement behartigt zijn zaken. Naast het skiën houdt hij van kitesurfen, wielrennen, mountainbiken en Formule 1. In zijn vrije tijd sleutelt hij aan oude motoren.

CHECK EN VOLG

www.maartenmeinersofficial.com
Instagram en Twitter: @maartenmeiners
Facebook: @maartenmeinersofficial

Je moet blijven pushen en pushen tot de finish

In die snelle wereld met enorme competitie van vooral de traditionele skinaties, moet Maarten creatief zijn en slimme keuzes maken. “Ik ben in Nederland alleen, maar zit in een internationaal team. Bij Global Racing zitten Belgen, een Australiër, maar ook een Duitser, een Ier en Amerikanen. Sommige zitten in hetzelfde schuitje als ik en anderen zijn ex-toppers die bijvoorbeeld weer terug willen naar het hoogste niveau. Zo kunnen we professioneel concurreren met de toplanden. We bundelen onze krachten zodat we competitief kunnen trainen met meerdere trainers, een fysio en materiaalman. Ik word gedeeltelijk ondersteund door de Nederlandse Ski Vereniging, maar dat is niet toereikend, dus dit is echt een uitkomst. Ook wel fijn om teamgenoten te hebben. De wereld is verder een grote incrowd. Net een grote familie met skiërs uit allerlei verschillende landen. Je komt overal dezelfde mensen tegen. Voor het eerst in Nieuw-Zeeland kwam ik, na 30 uur reizen, bijna alleen maar bekenden tegen op de piste.”

Zo de wereld over reizen om te skiën is voor Nederlanders niet voor te stellen. In Nederland gaan elk jaar ruim één miljoen mensen skiën, maar wedstrijdskiën is toch relatief onbekend. “Ik merkte dat op social media toen ik bij de worldcup in de punten gleed (best uniek voor een Nederlander, red). Vanuit allerlei Alpenlanden kreeg ik er honderden volgers bij, terwijl het stil bleef vanuit Nederland. En na een interview op de NOS, toch de grootste Nederlandse nieuwssite, kreeg ik er maar een tiental extra volgers bij.” Bij de Olympische Spelen lijkt de sport dan weer wel bemind. Dan weet ineens iedereen wie Bode Miller is, komt Marcel Hirscher regelmatig voorbij in interviews vanwege zijn Nederlandse moeder en kijken we massaal naar de Afdaling, Reuzenslalom, Slalom en Super G, alhoewel het valt te betwijfelen of de kijker echt het verschil weet tussen die disciplines. Skiën is in Nederland toch vooral een recreatieve sport die geassocieerd wordt met vakantie, gezelligheid en feesten. Dat is in Oostenrijk wel anders. “Daar zit het hele land elke week voor de televisie. Die kijken naar de wedstrijd, voor- en nabeschouwingen. Die mensen weten dat Alpineskiën op topniveau ongelooflijk moeilijk is.” Maarten legt ter verduidelijking uit hoe zo’n wedstrijd in zijn werk gaat. “Wij krijgen één bezichtiging van het parcours voordat we naar beneden racen. Ervaring is daarom zo belangrijk. Dat heb je nodig voor het lezen van het parcours, de juiste lijnen kiezen, afstand tussen poorten inschatten, de overgangen in het parcours aanvoelen, en waar het belangrijk is snelheid van vlakke delen meenemen naar snelle en steile delen. En eigenlijk heb je onderweg geen tijd meer om erover na te denken. Met de ideale lijn in ons hoofd racen we dan met zestig à zeventig kilometer per uur naar beneden. Dat geeft een enorme kick met al die g-krachten. Het is wat dat betreft een intense sport, je moet blijven pushen en pushen tot de finish. En elke dag is er een nieuwe helling, zijn de omstandigheden anders en verandert de sneeuw ook nog eens van moment tot moment. Het is echt een sport waar skitechniek, fysieke kwaliteiten, mentale weerbaarheid en inzet van materiaal bij elkaar komen. De wedstrijd bestaat uit twee runs met drie uur ertussen. Daar komt veel concentratie bij kijken. Anderhalve minuut ben ik volledig gefocust en zit ik in mijn eigen tunnel.”

Over een paar maanden eindigen die verschillende tunnels van anderhalve minuut in verschillende landen dan hopelijk in Peking. Al die trainingsuren, zo’n 20 per week, de eeuwige financiële onzekerheid en gemis van sociale activiteiten zijn het allemaal waard om straks op de flanken van het Xiaohaituo-gebergte in Noordwest Yanqing aan de start te staan van de reuzenslalom. En dan is het extra bijzonder dat de techniek geleerd werd op een kunststof borstelbaan in een piepklein en extreem vlak land. 